Was koud vanochtend, lichte regen en een kouwe wind. Echt omstandigheden om te gaan klappertanden van de kou. En zo voelde het echt ook op de baan van Attila. Het zou opklaren vanmiddag maar de temperatuur zou er niet veel beter op worden. Wat een verrassing toen ik bij de Pannenhuisstraat parkeerde, het was behagelijk geworden. Geen wind en een zon die af en toe door de wolken brak. En wat minstens zo belangrijk was, het was een stuk lichter geworden.

Dus op naar een plekje in het bos van de Vrachelse Heide. Door de storm waren er goede plekjes bijgekomen. Wel jammer van de bomen.

Vanaf de eerste loper wist de zon niet wat hij zou doen. Dan was hij er wel en dan weer niet. Het gevolg, foto’s met een voor de techniek te grote contrasten en foto’s die vrij vlak van kleur zijn. Je kunt niet alles hebben. Het belangrijkste was wel dat ik niet stond te blauwbekken. En zelfs op een gegeven moment mijn jas kon uit te trekken.

Een (eerste) selectie van foto’s is hier te vinden >>>